Peki, iradenin yanında anlam arayışında olmam sonucu nasıl bir değişiklik katar? |
|
● Her şeyin mantık ve irade gucu ile cozumlenebilecegine inanmak bir yanilgidir. Bu, araclardan yalnizca biridir ve tek basina kullanildiginda insani zorlar. Mantik ve irade icimizden gelen istekle butunlestiginde anlam kazanir.
● Toplumlar bize bir yandan anlamli yasamanin geregi olan duzeni saglarken, ote yandan bireyin kendisini gerceklestirebilmesini engelleyici sistemler de olusturabiliyor. Dolayisiyla, insan dogasinin karsit egilimlerini toplum yapisi icinde de gozlemleyebiliyoruz. Oysa insan kendi kucuk dunyasi icerisinde, kendisinden ya da cevreden kaynaklanan yikiciligi belirli olcude denetim altinda tutabilme yetenegine sahip oldugu halde, toplumdan kaynaklanan yikiciliga karsi koyabilecek gucte degil. Bunun yarattigi urkuntunun, bircok insanin once toplumun degismesi geregini savunarak kendi yasam sorumluluklarini gormezden gelmesinde onemli rolu olsa gerek.
-the end- |
|
"Dusmanca egilimlerini tanimaya ve kabul etmeye baslayan insan, davranislarinin kendisi icin ne denli zararli oldugunu gormeye baslar ve bundan rahatsiz olur. Cunku insan hakli oldugunu kolayca kabul eder, ama yanilmis oldugunu kabul etmek benlige indirilmis bir darbe olarak yasanir." |
|
"Eşya, para ya da iktidar sahibi olma istegi tutku duzeyine ulastiginda, para, esya ve iktidar insana sahip olmaya ve onu yonetmeye baslar...Insanin varolusuna anlam katamamis olmasinin, boslugunun, kendini degersiz bulmasinin ve yalnizliginin anlatimidir." "Dunyada iki tur insan vardir: yasayanlar ve yasayanlari seyredip elestirenler. Seyretmek ölümü, katilmak ise yasami simgeler. Yasamak, kendisi olabilmeyi ve yasama etkin bir bicimde katilabilmeyi tanimlar. Bu, insanin kendi sorumlulugunu, bir baska deyisle, hayata anlam katma sorumlulugunu icerir. Sorumlulugunu ustlenen kisi ozgurdur. Ozgur insan daha az korkar, onun icin sevebilir! " |
|
2894421289419528919522891405